W świetle regulacji ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, w tym również za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. Działalność lecznicza może również polegać na promocji zdrowia lub realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.
Świadczenia zdrowotne powinny być rozumiane jako działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz jako inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych.
Zgodnie z ustawą z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Należy jednoznacznie stwierdzić, że działalność lecznicza jest zorganizowanym przedsięwzięciem gospodarczym polegającym na świadczeniu usług niematerialnych, tj. takich, które zaspokajają wskazane potrzeby w sposób bezpośredni.
Działalność lecznicza jest regulowaną działalnością gospodarczą. Oznacza to, że przedsiębiorca może wykonywać działalność leczniczą, jeśli spełnia warunki określone przepisami oraz po uzyskaniu wpisu do właściwego rejestru działalności regulowanej. Podstawowym warunkiem rozpoczęcia działalności leczniczej jest złożenie wniosku o wpis do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, który musi zawierać elementy określone w ustawie. Właściwy organ dokonuje wpisu do rejestru w terminie 30 dni od dnia wpływu kompletnego wniosku o wpis do rejestru.
W aktualnym stanie prawnym nie ma już wątpliwości, że wykonywanie działalności leczniczej w formie działalności pożytku publicznego i działalności charytatywno-opiekuńcza nie jest zaliczane do działalności regulowanej.
Podmiot leczniczy, chcący wykonywać działalność gospodarczą musi spełniać ponadto dodatkowe warunki, opisane szczegółowo w ustawie o działalności leczniczej, do których zaliczyć należy m.in. posiadanie pomieszczeń i urządzeń spełniających wymagania, używanie i utrzymywanie wyrobów medycznych, wyposażenie wyrobów medycznych, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro, wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro, aktywne wyroby medyczne do implantacji oraz systemy lub zestawy zabiegowe złożone z wyrobów medycznych. Istotne z punktu widzenia osób korzystających z usług świadczonych w ramach działalności leczniczej mają wręczcie wymogi podmiotowe, związane ze spełnieniem przesłanek niezbędnych do wykonywania jednej z form praktyk indywidulanych. Uprawnienia zawodowe stanowią w istocie potwierdzenie posiadania odpowiednich teoretycznych i praktycznych umiejętności zawodowych, ale również kwalifikacji osobistych do realizacji określonych zajęć, rodzajów działalności.
Podsumowując, działalność lecznicza jest działalnością gospodarczą, jednak by móc ją wykonywać należy dopełnić dodatkowych formalności (w m.in. uzyskać wpis do rejestru w przypadku działalności regulowanej), a podmiot zamierzający świadczyć taką działalność powinien posiadać odpowiednie uprawnienia zawodowe.
Paulina Grochowska
radca prawny
FG KANCELARIA RADCOWSKO-ADWOKACKA